Trends in 2017

Goed, of niet goed, de USA krijgen hun triomferende Trump als president. Italië is voorlopig z’n Renzi kwijt en wacht de onzin van een onzinpartij, ook als het over serieuze zaken gaat. Frankrijk krijgt wellicht de met geen pen te beschrijven Marine Le Pen als president, waarmee égalité, fraternité en liberté roemloos ten onder zullen gaan. Oostenrijk ontsnapt voorlopig aan de dreiging van de FPÖ en in België zit de N-VA alweer wat langer mee te besturen.Het is een wonder, dat de wereld nog draait met zoveel vreemde vogels aan het roer.

Een solide en redelijk betrouwbare regeringspartner als de PvdA gaan we missen, maar mogelijk komt D66 daarvoor in de plaats. Om het ontbreken van de VVD in een volgend kabinet zullen weinigen rouwig zijn, ik in ieder geval niet. Het is en blijft teveel een club van ‘vriendjes van’ waar de ere- en andere baantjes onderling verdeeld worden, gelijk met de schouderklopjes. Het aantal voorbeelden van ‘foute’ VVD’ers – veroordeeld en wel – is inmiddels gewoon té hoog opgelopen. Teveel kaf onder het koren.

Anderzijds, een ‘staatsman’ als PvdA’er Koenders gaan we ook niet missen, de schoenen van Frans Timmermans zijn hem gewoon vele maten te groot.

Maar dan, de peilingen! Fout met de brexit en fout met Clinton vs. Trump. Wilders en wetens wijzen die hier de verkeerde kant uit. De onbegrijpelijke populariteit van een intellectueel, die het onder zijn beroemde haardos aanwezige IQ op kosten van de belastingbetaler totaal verkeerd inzet en daarnaast misbruik maakt van valse retoriek, angst, wrok en onnadenkendheid van zijn veronderstelde kiezerspubliek. Gaat de man – want het is geen partij – met de knuffelkuif straks met de overwinning aan de haal, dan is er geen andere partij die met hem samen wil regeren, alhoewel de PVVD kennelijk nog steeds die deur niet heeft dichtgegooid. Een gotspe! Zeker als je bedenkt hoe tefalmannetje Rutte en Wilders elkander in het openbaar bejegenen, zou je als weldenkende en al dan niet hardwerkende Nederlander hier toch een zwaan-kleef-aan effect moeten mogen uitsluiten, zoals andere partijen regeren met de PVV al expliciet hebben uitgesloten. Of was dat ook alleen voor de Bühne?

Wát mankeert die mensen? Wanneer grijpt Wiegel eens in en houdt hij een pleidooi als Terlouw? Grijpt hij het zootje bij de lurven en kiepert lekkende, omkopende en malverserende haantjes uit zijn partij? Schopt hij daarnaast de uitsluitend lintjesknippende asfaltadepten, bonnetjessjoemelaars en andere figureheads uit het zachte pluche en stuurt ze zonder wachtgeld naar het uitzendbureau? Wáár is je zelfrespect? Met de huidige generatie VVD’ers – de goeden niet te na gesproken – dúrf je toch ook geen touwtje uit de brievenbus te laten hangen! Veel te bang dat het gestolen wordt. En van een Hans Wiegel verwacht ik toch meer dan sigaren roken, pappen en nathouden.

Misschien dat we van de andere partijen nog iets kunnen verwachten, maar tegenwoordig is zelfs het CDA van de ietwat wereldvreemde Buma meer een randverschijnsel geworden, net als SP, PvdD en zelfs GroenLinks. Jesse Klaver moet nog een paar jaartjes groeien, hij is op dit moment niet meer dan een belofte.

Dan rest ons dus nog D66, mijn ‘eigen’ partij, waarvan ik zelf vaak vind dat wij teveel lijken op ‘Haarlemmerolie’ namelijk overal goed voor. Afwachtend tot het laatste moment en dan kijken naar welke kant de slinger uitslaat, alvorens een standpunt wordt ingenomen. Aansluiting vinden we altijd wel. Het komt vaak niet overtuigend binnen en dat ligt echt niet aan de welsprekendheid van de voorzitter.

Maar ook hier, in onze ienieminifractie in Halfweg, officieel gemeente Haarlemmerliede & Spaarnwoude geheten (nu nog wel), pleit ik er steeds voor om steviger en duidelijke standpunten in te nemen en de discussie op het scherp van de snede te voeren. Omwille van de lieve vrede en behoud van de coalitie wordt er al teveel geslikt, worden teveel compromissen gesloten en wordt te weinig aan het bewonersbelang gedacht. Nou ja, de mate van betrokkenheid een groot deel van die bewoners is ook niet om over naar huis te schrijven, hoewel de reacties achteraf er vaak niet om liegen. Helaas hebben de luidste lieden meestal niet het gelijk aan hun kant. Eigen schuld van de politiek, denk ik dan maar. We hebben het volk eigenlijk maar twee keer per vier jaar nodig.

Maar goed, wat staat ons te wachten? Een détente tussen de USA en Rusland. Chaos in Italië. Stakingen – what else? – in Frankrijk. Een gek in Noord Korea (die zit er al). De afgang van Frau Angela wellicht. Rutte die zichzelf verkoopt aan een multinational voor 5 ton per jaar. Misschien een coalitie tussen PVV, 50Plus en Denk. De tijd zal het leren, maar verontrustend is het wel.

Eerst maar eens de Kerst en dan de terreur van het vuurwerk doorstaan, daarna gaan de dagen weer lengen en ziet alles er vrolijker uit. De Dijsselbloem-economie is booming, de werkloosheid schijnt nog verder terug te lopen en op de pensioenen hoeft misschien toch niet gekort te worden. Riante vooruitzichten als je het macro-economisch beschouwt, maar wel nog met de nodige pijnpunten op microniveau. Ik ga ze hier met opzet niet benoemen, de kranten staan er al vol van. Misschien dat we – onze meest nabije medemensen beschouwend – ook op microniveau een positieve bijdrage kunnen leveren het komende jaar.

Ik wens u veel heil, zegen en heldere verkiezingsprogramma’s, naast persoonlijk en zakelijk geluk. En vergeet niet, zonder een goede gezondheid is de rest van nul en generlei waarde. De Unilevers van deze wereld en hun bedrieglijke MVO-maskers zijn er niet voor uw en mijn welzijn, maar uitsluitend ter meerdere eer en glorie van hun CEO’s en aandeelhouders.

Advertentie