Zicht op 2014

Het nieuwe jaar wordt voor mij een jaar van acquisitie. Uitbreiding van het klantenbestand en de verwerving van meer opdrachten. Dit alles natuurlijk met als doel om weer eens serieus geld te verdienen, met de nadruk op verdienen. Ik wil er wel iets zinnigs voor doen, er iets voor terug geven. Het tweede doel is om te blijven voldoen aan de eisen, die de Belastingdienst aan zzp’ers stelt m.b.t. aantal opdrachtgevers en aantal bestede uren, om als ondernemer te kunnen worden aangemerkt.

Verder wordt 2014 het jaar van de Gemeenteraadsverkiezingen op 19 maart en de Europese Parlementsverkiezingen op 22 mei. Als kandidaat-raadslid voor D66 Haarlemmerliede & Spaarnwoude volg ik een en ander natuurlijk nauwgezet.

Voor D66 kan dit jaar de grote omslag komen, zeker als je de zwakke prestaties van VVD en PvdA en CDA beschouwt. De bevolking is wel zo’n beetje klaar met deze sauriërs van de binnenlandse politiek. Grootste probleem zal worden om een redelijke opkomst in de stemlokalen te krijgen.

Economisch gezien blijft het een modderpoel. Enige groei of stagnatie van de krimp wordt verwacht, maar de werkloosheid neemt nog steeds toe, zij het minder snel.

Van werkloosheid is het nare effect dat het zichzelf versterkt. Multinationale bedrijven, die nog steeds werknemers met honderden tegelijk op straat zetten, zullen op enig moment zichzelf in de staart bijten. Werklozen hebben geen geld meer om de producten te kopen, die zij zich eerst wèl konden veroorloven. Laten we eens kijken naar Unilever en AkzoNobel. De situatie heeft natuurlijk betrekking op veel meer bedrijven, dit zijn even de gekozen voorbeelden.

Beide bedrijven zijn sterk in het afstoten van productie naar het buitenland, grote reorganisaties en het sluiten van fabrieken. Voorbeelden te over. Zeker Unilever, dat zich graag laat voorstaan op maatschappelijk verantwoord ondernemen, maakt er een sport van om zoveel mogelijk mensen richting WW te sturen en zodoende de lasten naar de gemeenschap over te hevelen. Wat daaraan maatschappelijk verantwoord is, ontgaat mij. Over hun duurzame producten, of juist het gebrek daaraan, durf ik de discussie ook nog wel aan.

Helaas raken de overheidspotjes leeg. Minder werkenden betekent minder premie-afdrachten. Er kan niet veel meer geschoven worden, zo bemerken ze in Den Haag. Minister Blok zei het deze week treffend: De staat heeft alleen nog maar schulden.

Goed, Unilever en AkzoNobel naast elkaar. Unilever sluit een worstfabriek en verplaatst de productie naar een lagelonenland. Dit in de eeuwige zoektocht naar shareholder value.

De worstwerknemers in die provincie verdwijnen met een sociaal plan richting WW en later naar de Bijstand, want nieuwe banen komen er niet voor terug. Een deel van de oudere werknemers zingt het met een lager inkomen uit tot een vervroegde pensionering, anderen zitten hierna levenslang zonder betaald werk. Sommigen worden zzp’er zonder zicht op een fatsoenlijk inkomen en schrapen het een en ander bij elkaar, starten een webshop of moeten ver, verder, verst reizen om ergens anders aan de slag te gaan.

Al deze mensen zullen voorlopig geen gebruik maken van – bijvoorbeeld – een professionele schilder als het eigen huis groot onderhoud behoeft, waardoor schildersbedrijven minder verf kopen. De professional die nog opdrachten heeft, koopt al goedkoper materiaal of smeert een laagje minder. De doe-het-zelver tegen wil en dank gaat vol goede moed aan de slag, in de hoop zo enig geld te besparen en ondertussen niet van de ladder af te vallen.

Logischerwijze kiest deze handige Harry niet voor de dure producten van AkzoNobel, waardoor laatstgenoemde minder verkoopt en in de kosten moet gaan snijden. Grote stappen is snel thuis, dus men begint maar eens met een pluk personeel te ontslaan. Hier herhaalt het beeld zich van de mens die zijn gewone inkomen ziet wegvallen, naast de andere zegeningen van het hebben van werk natuurlijk. Deze mensen kopen vervolgens geen dure Unox rookworst meer, maar een huismerk. Geen Grolschbier maar een huismerk, geen Keurslager maar een kiloknaller, geen verse groenten maar gehakte potjes met aanbeveling van een schnabbelende voetbaltrainer, zodat de maatregelen bij Unilever om te bezuinigen (indirect) uiteindelijk overal in het land hun negatieve weerslag hebben, niet in de laatste plaats bij Unilever zelf.

In de krant heet het dan, dat de consumptiequote daalt.

Terzijde: ik denk dat het bewezen is, dat mensen met een lager inkomen minder gezond (kunnen) eten. Dat kan ook weer invloed hebben op de stijgende vraag naar zorg en dus de premies. Zo grijpt alles in elkaar, alleen de regisseur ontbreekt.

De vraag is, wat deze vicieuze cirkel nu eigenlijk oplevert èn voor wie? In ieder geval beschadigen de grote bedrijven elkaar in deze race naar de bodem. De gemeenschap is zwaar de dupe en de politiek kijkt lijdzaam toe, omdat niemand het voortouw durft te nemen.

Die cirkel kan ik in mijn eentje niet doorbreken, maar ik kom dan wel aan de derde reden voor het gezegend zijn met mijn werkzaamheden als zelfstandig ondernemer:

Gewoon het plezier hebben aan het helpen van bedrijven, die wel in Nederland actief worden of al zijn, kleine tot middelgrote en zeker familiebedrijven waar iets geproduceerd wordt. Technologie, grafisch, metaal, kunststoffen en slimme oplossingen die bijdragen aan een meer duurzame samenleving, ook voor de medewerkers.

Die bedrijven, soms voorzien van een gezonde portie productgerichtheid en in de waan van de dag voorbijgaand aan ontwikkeling van de organisatie, contracten, inkoop, HR en andere zaken, dáár kan ik mijn ei kwijt ….. en zij bij mij.

Ik meen dat ze dat in de volksmond een win-winsituatie noemen.

Ik wens u fijne feestdagen en een – vooral – gezond 2014.

Ivar Volder

Advertentie

Pa, er klopt iets niet (3)

Toen het moeilijk werd, trokken de Noord Afrikanen de Middellandse Zee over naar Spanje en Italie, op zoek naar werk en inkomen. Nu is er een trek van Spanjaarden naar o.a. Nederland, op zoek naar werk en inkomen. De Italianen deden dat al decennia geleden en mogelijk dat de Fransen volgen. Gezien de omstandigheden is te verwachten, dat de Nederlanders en de Engelsen binnen afzienbare tijd naar Scandinavie verplaatsen, met hetzelfde doel. Op enig moment zullen dan deze Noormannen, op zoek naar werk of nog meer inkomen, ergens op een smeltende ijskap de Eskimo’s aantreffen. De laatsten, relatief slechts weinigen in getal, verhuizen dan naar Alaska en Canada ofzo? Enzovoorts, enzovoorts. Is dit proces niet al sinds mensenheugenis aan de gang? Wellicht onderdeel van een groter plan, dat wij stervelingen niet onderkennen of begrijpen. Wel denk ik, dat tegen de tijd dat Zuidamerikanen massaal naar de Zuidpool  afreizen en de pinguins in Zuidafrika een overschotje van de apartheid op de proef stellen, het tijd wordt om ons achter de oren te krabben.

Pa, er klopt iets niet (2)

Gezien het zeer beperkte en dalende aantal vacatures in Nederland, zeker als gevolg van opeenvolgende, falende kabinetten en het rustig laten verdwijnen van enorm veel werkgelegenheid, al dan niet naar het buitenland, dient men zich in politiek Den Haag nu eindelijk eens de volgende vragen te stellen:

1             Waarom zou je langer doorwerken nog stimuleren, als er geen banen zijn en er voorlopig geen zicht op is dat deze er gaan komen?

2             Kun je een bepaalde groep werklozen niet beter met een premie met vroegpensioen sturen, opdat de druk op de arbeidsmarkt enigszins verlicht wordt, ten gunste van jongere werklozen?

3             Wat zijn de gevolgen van die enorme en stijgende werkloosheid onder jongere mensen? Denk aan het niet opbouwen van levens- en werkervaring, het niet (kunnen) meebetalen aan bv. WW-premies, geen pensioen opbouwen, niet kunnen in- of doorstromen op de woningmarkt, de toename van ziektebeelden die gerelateerd zijn aan werkloosheid en de daarmee weer stijgende zorgkosten en mensen die door de keuze voor de goedkoopste zorgverzekering (qua pakket) weinig bijdragen aan de premie-inkomsten van die verzekeraars, die daarom weer de ziekenhuizen extra afknijpen. Het is een vicieuze cirkel, want die ziekenhuizen (en aanverwante organisaties en markten) zullen weer reageren door ontslagrondes, waarmee de cirkel rond is.

Leest eens de ingezonden brief hedenmorgen in het Financieele Dagblad van de heren Gravesteijn-Ligtheld en de Koning onder het kopje “tevreden nug’ers”. Ik vind het verhelderend en correct. Het wordt tijd dat dit op drijfzand gebouwde kabinet de handen uit de mouwen steekt en dan niet met onbegrijpelijke constructies zoals die van de heer Blok en zijn herziening van de woningmarkt. Die heeft teveel weg van woekerpolis: alleen de bank (die ook alweer 2400 mensen gaat ontslaan) wordt er beter van.

Wil men iets aan die woningmarkt doen? DWING dan ABN AMRO en nu ook SNS om de hypotheekrentes zwaar te verlagen. Beter voor de woningmarkt en beter voor de Staat, want minder hoge aftrekposten zijn het gevolg. Dit idee staat ook in datzelfde FD van vandaag, maar het is een herhaling van wat ik zelf al een paar maanden geleden in het FD schreef, toen nog alleen richting ABN AMRO. Neen, we discussieren fijn over eventueel te hoge salarissen van de bank-Cao’ers. Dat zet zoden aan de dijk! Gelooft u het? Ik kan mij steeds minder aan de indruk onttrekken, dat er in Den Haag een grote club prutsers in het pluche zit en wil blijven zitten. Mensen met een grote afstand tot de realiteit van de burger/kiezer en het maakt daarbij niet uit of ze links, rechts of in het midden zitten. Het is een aparte doch gevestigde bevolkingsgroep, die zichzelf door inteelt in stand houdt: niet autochtoon, niet allochtoon maar politoon.

 

Pa, er klopt iets niet. (1)

Dit land wordt geregeerd door mannetjes en vrouwtjes, die het doen voorkomen alsof zij het beste voorhebben met het volk, wij dus. Griezels zoals Lubbers, Balkenende en Rutte en hun stromannetjes en -vrouwtjes. Toch gaat het al decennia helemaal fout hier, en hier niet alleen. We willen Europees zijn, maar toch ook weer niet. We willen minder uitkeringen verstrekken, maar staan wel toe dat grote en multinationale bedrijven de mensen met duizenden tegelijk op straat zetten. Zelfs bij miljardenwinsten (ING) gaat men gewoon door met “saneren”. De banken, zelfs de beide staatsbanken, laten ons nog steeds veel te hoge hypotheekrente betalen, waardoor de hoge post hypotheekrenteaftrek ook niet afneemt, alleen maar om de bank meer winst te laten maken. Onze politici snijden niet in het ambtenarenkorps, maar staan ondertussen wel toe dat er nog steeds veel werkgelegenheid (naar het buitenland) verdwijnt. Bij ministeries en gemeenten houdt men elkaar bezig met nutteloze onderzoekjes en commissies, natuurlijk met altijd als voorzitter iemand uit het oldboys circuit. Overheid is een fenomeen dat zichzelf in stand houdt. Is dat een perpetuum mobilé? Men bezuinigt zo hier en daar wat op operationele kosten, maar structureel verandert er niets. Men dronk een glas, men deed een plas en alles bleef zoals het was. Straks met een nieuwe koning verandert er nog steeds niets. Met water kun je het ook druk hebben en ik geloof niet dat de kosten van het koningshuis omlaag gaan, integendeel. Is dat verschijnsel wel eens op toegevoegde waarde beoordeeld? Nederland zou zich moeten realiseren, dat er straks niet genoeg werkenden meer zijn om alle potjes te vullen waarvan steeds meer mensen afhankelijk zijn. Dat ouderen niet meer aan het werk komen is nauwelijks verteerbaar, maar dat jongeren werkloos blijven is volkomen onacceptabel. Zij bouwen niets op, geen levenservaring, geen werkervaring, geen pensioen, helemaal niets. Zolang zij een uitkering ontvangen, komt er ook geen bijdrage aan de WW-pot, om maar een voorbeeld te noemen. Langzamerhand begin ik sympathie te krijgen voor Francois Hollande, die er wel alles aan probeert te doen om in Frankrijk werkgelegenheid te behouden en te vergroten, al zijn niet al zijn plannen even succesvol en wordt ook hij alweer met de nek aangekeken. Wat is toch het geheim van de Duitser? Misschien de eiserne Disziplin? Nou ja, als ervaringsdeskundige zou ik het aan mijn vader willen vragen, die immers een jaar als dwangarbeider in Duitsland zat, maar dat gaat helaas niet meer. Wellicht moet ik zijn beide boeken er eens op nalezen om het antwoord te vinden. Dikke pillen die een lange vakantie vereisen, dus nog even geduld. Ik begrijp onderhand wel waarom mijn vader al jaren niet meer ging stemmen. Het maakte hem niet uit of hij door de hond of door de kat gebeten werd, dus liet hij zich verrassen, zelden aangenaam. Misschien is dit wel zoals het deze wereld en dit land moeten vergaan en moeten wij ons er bij neerleggen, maar frustrerend blijft het.

Gewonnen!

Nooit doe ik mee aan (k)loterijen of zo, ik weet allang dat ik niets win. Het geeft rust en scheelt een hoop geld. Doch ziet! Laatst op Facebook een “like” gegeven aan Werken.FM in een actie met SAB Catering hier in Zwanenburg. Krijg ik toch bericht dat ik 4 mini le Creuset pannetjes heb gewonnen. Wel toevallig dat ik de betreffende DJ van Werken.FM ken uit mijn tijd bij een detacheringbedrijf. En toeval bestaat niet in mijn beleving. Anyway, ook die overtuiging werd gisteren gelogenstraft. De pannetjes werden bezorgd door een overbuurvrouw, PR en Communicatie medewerker bij …. SAB Catering. Mijn verbaasde gezicht toen ik gisteravond de deur opendeed, moet best iets waard geweest zijn. Zoiets als wanneer opeens Gaston Starreveld voor je deur staat met een cheque voor een paar ton ofzo. Overigens zie ik dan toch nog liever de kale kop van Gaston, die ik even als gekend heb als jochie van 13. We zullen de pannetjes vast weleens gebruiken, eerst maar eens het bijbehorende kookboekje doorfietsen. Prettige dag.

 

Managementondersteuning

Tsja, wat versta ik daar nu eigenlijk onder? Of, zoals Bram & Freek ooit zeiden: Wat kunt u allemaal? Nou, dit is wat ik doe:

1             Managementondersteuning natuurlijk. Ik kan de DGA(‘s) in 1-op-1-gesprekken helpen zaken van een andere kant te bekijken en bij het maken van keuzes;

2             Ik lever een onbevooroordeelde mening, die je helpt je eigen mening te vormen als er beslissingen genomen moeten worden;

3             “Klankborden” over de gang van zaken en de strategie, zodat je even los bent van de dagelijkse hectiek en het vizier kunt richten op de komende 5 jaar;

4             Back-up bij onderhandelingen met eventuele kredietverstrekker(s);

5             Helpen nadenken over waarom je doet wat je doet en waarom je dat eigenlijk zou willen;

6             Beschikbaar zijn, ook op informele basis;

7             Intermediair zijn, als er behoefte is aan een betrouwbare specialist buiten mijn kennisgebied. Inzet van mijn netwerk;

8             Confronteren en scherp houden waar het aankomt op de voortgang van projecten;

9             Meedenken over kostenpatronen en –besparingen;

10           Meedenken over en suggesties aandragen met betrekking tot duurzaam en maatschappelijk verantwoord ondernemen, bijvoorbeeld vergroening van je wagenpark;

11           Organisatie, formulieren en/of processen (be)schrijven;

12           Functieprofielen en/of -eisen beschrijven;

13           Werving & selectie van key-functionarissen;

14           Input voor social mediabeleid;

15           Indien daar (incidenteel) behoefte aan bestaat: Aanbestedingen uitwerken of redactioneel bewerken;  

En als ik de kans krijg, deel uitmaken van een Raad van Advies bij een bedrijf waar het helemaal klikt.

Tot zover maar even. Reacties zijn altijd welkom.

Bouwfonds – SNS – ABN AMRO

Bouwfonds was van AbnAmro dat al een paar jaar geleden is genationaliseerd. Linksom of rechtsom, de Staat had het toch wel “gekregen”, alleen nu een paar jaar later.

“Later” begint …

“Later” begint vandaag en dus had je daar gisteren al over moeten nadenken.